2016
ANEKORAMA |
201
Μ
ια μορφή ασκητική, ηλιο-
ψημένη, αυστηρή, βγαλ-
μένη λες από τοιχογρα-
φία σε παλιό, βυζαντινό
ξωκλήσι, από τον πολιτισμό του Παπα-
διαμάντη ή του Κόντογλου. Oι πιο παλιοί
τον θυμούνται ακόμα να ροβολάει τις κα-
κοτράχαλες σφακιανές μαδάρες. Φορώ-
ντας τα στιβάνια του, με ανασκουμπωμένο
το ράσο για να μην μπερδεύεται στα ξερό-
κλαδα, δρασκελούσε τις πέτρες σαν αγρίμι.
Βιαζόταν πάντα. Συνήθως είχε να λειτουρ-
γήσει σε δυο και τρεις εκκλησιές τη μέρα.
Σε μικροχώρια πάνω στα βουνά, σε μέρη
μακρινά, όπου δεν πήγαινε άσφαλτος ού-
τε χωματόδρομος. Εκείνος όμως πήγαινε.
Δεν ήθελε να αφήνει παραπονεμένους τους
αγίους. Ούτε τους ανθρώπους.
Σχολή ιερατική δεν είχε βγάλει. Όταν
ήταν έφηβος, είχε πάει σε μια σχολή στη
Λάρισα να σπουδάσει τεχνίτης, αλλά δεν
τον πήρανε, γιατί ο πατέρας του ήταν κομ-
μουνιστής. Μετά την πτώση της χούντας,
τον ανακάλυψε ένας φωτισμένος δεσπό-
της στα Σφακιά. Ήταν κιόλας πολύτεκνος.
Βοσκός, αγρότης και μελισσοκόμος. Γράμ-
ματα πολλά δεν ήξερε. Ο δεσπότης όμως
είδε –καταπώς λένε– στα μάτια του τη λάμ-
ψη του «καλού ποιμένα». Τον χειροτόνη-
σε παπά.
Ανέλαβε τα πιο δύσκολα, τα πιο φτωχά
χωριά των Σφακίων. Ήθελε πόδια, να μπο-
ρούν να περπατούν για ώρες ολόκληρες
στα μονοπάτια των βοσκών. Ο παπα-Γιώρ-
γης Χιωτάκης είχε γερά πόδια, και ακόμα
πιο γερή καρδιά. Πολλές φορές, μες στα
επόμενα χρόνια, θα έφταναν στις εφημερί-
δες του νησιού γράμματα –δριμείες κριτι-
κές τοποθετήσεις, παρεμβάσεις για την πα-
τρίδα, τη θρησκεία και την πολιτική– υπο-
Ο παπα-Γιώργης στην εκκλησία
του Αγίου Παύλου. Λέγεται ότι
ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος
πέρασε από εδώ κατά το ταξίδι
του προς τη Ρώμη. / Father Giorgis
in St. Paul’s church. St. Paul passed
from here during his trip to Rome.
