204
| ANEKORAMA
2016
ΠΑΠΑ - Γ Ι ΩΡ Γ Η Σ
ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ
Ο παπα-Γιώργης ήταν ένα σπάνιο είδος
ιερωμένου: φτωχός και ακέραιος. Ευγε-
νής και πιστός, ευφυής, σοφός και στοχα-
στικός. Αλλά και μερακλής, γλεντζές και
τραγουδιστής. Του άρεσαν οι μαντινάδες
και τα ριζίτικα, το καλό κρητικό φαΐ, κα-
λωσόριζε την ευλογία της κάθε μέρας.
Είχε ευλογηθεί όμως και με ξεχωριστές
επισκέψεις της θείας χάριτος. Είχε 12 παι-
διά. Το πρώτο του πέθανε σε μικρή ηλικία.
Ήταν βουτηγμένος στη θλίψη, ώσπου το
είδε στον ύπνο του να του λέει: «Μη στε-
νοχωριέσαι, μπαμπά. Τώρα που η μαμά
μου θα κάνει άλλο παιδί, θα με αντικατα-
στήσει στο σπίτι μας». Η παπαδιά ήταν
ήδη έγκυος στο δεύτερό τους παιδί, και
κείνος το ’μαθε από την ψυχή του πρώ-
του. Χρόνια αργότερα, ενώ τελούσε τους
Χαιρετισμούς, στη βυζαντινή εκκλησία
της Παναγίας στο Λουτρό, είδε να τρέ-
χουν δάκρυα από τα μάτια της Παναγί-
ας και των αγγέλων σε μια παλιά φορητή
εικόνα. Κατέγραψε το περιστατικό σε ένα
χαρτί, με ημερομηνία, το υπέγραψαν ο
ίδιος και όλο το εκκλησίασμα, και το τοι-
χοκόλλησε στην εκκλησία. Εκεί βρίσκεται
ακόμα ως σήμερα.
Και μία άλλη φορά ο παπα-Γιώργης φι-
λοξένησε και τον Γέροντα Πορφύριο, που
αργότερα ανακηρύχθηκε άγιος. Μίλησαν
caustic, critical comments concerning the
country, religion, and politics. A pioneer
in democratic and social battles and ral-
lies, Father Giorgis was always blunt. He
fought the capitalist system, the corrupt
politicians, even the Church (he believed
that the official Church and the State are
two crafty entities who usually quarrel).
Even though he was a true Cretan, he
strongly opposed the use of weapons, es-
pecially the custom of firing guns into the
air, in marriage celebrations. Father Gior-
gis was a rare priest: poor, honest, noble,
pious, clever, wise, but also fun loving and
a good singer. He loved “mantinades” (im-
provised rhyming songs) and “rizitika”
(folk songs), and tasty Cretan food.
He had 12 children. His first child
died very young. He was very sad, until
he dreamt of his child who told him that
his wife was expecting another child. He
didn’t know that she was pregnant; he
learned it from his dead child.
Father Giorgis Chiotakis passed away
on February 20, 2016. He was 88 years
old, and he had never been afraid of any-
thing. “I am not afraid of death”, he used
to say. “Those who fear death cannot do
good deeds, and those who want to be
certain of their victory before the fight, are
stupid. As long as I fight, I am a winner”.
πολύ, γύρισαν παρέα τα χωριά. Ο άγιος
είδε στο πρόσωπό του έναν αληθινό άν-
θρωπο. Τόσο τον αγάπησε, που φεύγοντας
του έδωσε μια υπόσχεση: «Άντε, βρε πα-
πα-Γιώργη, εγώ, μωρέ, θα σε γεροντοκο-
μήσω». Κι έτσι κι έγινε. Ο παπα-Γιώργης
Χιωτάκης αναχώρησε για τους ουρανούς
στις 20 Φεβρουαρίου (7 Φεβρουαρίου με
το παλαιό ημερολόγιο) του 2016, ανήμε-
ρα των γενεθλίων του αγίου Πορφυρίου.
Ήταν 88 χρονών, και ούτε μία μέρα της
ζωής του δεν φοβήθηκε. «Τον θάνατο δεν
τον έχω για τίποτις» έλεγε. «Όποιος φοβά-
ται τον θάνατο δεν μπορεί να κάνει καλή
πράξη, όποιος προδικάζει τη νίκη για να
πολεμήσει είναι ηλίθιος. Άπαξ και πολε-
μώ, είμαι νικητής».
Since he was
responsible for the
poorest villages of
Sfakia, he had to walk
for hours on rough
paths.
