26
| ANEKORAMA
2016
κόφυλλων, το κελάηδημα των
πουλιών, το ιδιόρρυθμο κακά-
ρισμα της πέρδικας, το τρο-
μαγμένο τρέξιμο του λαγού, το
ύπουλο σούρσιμο του φιδιού.
Μου λείπουν οι άνθρωποι με
τους οποίους μεγάλωσα. Μου
λείπει ο πεντακάθαρος αστρο-
πλημμυρισμένος ουρανός, με
τον Ιορδάνη ποταμό
–
τον Γα-
λαξία
–
στη μέση. Με λίγα λό-
για: μου λείπει η Κρήτη, μου
λείπει η επαρχία μου, μα κυ-
ρίως μου λείπει το χωριό μου.
Κι αν περνώ λίγες μέρες κάθε
χρόνο στον τόπο μου και στο
πατρικό μου σπίτι, αυτό δεν
μου φτάνει. Είναι τόσο λίγο.
Αλλά, όταν στα βιβλία μου
γράφω για τον τόπο μου, μετα-
φέρομαι νοερά εκεί. Είναι σαν
να ζω με τους ήρωές μου, να
κινούμαι μαζί τους, να ανεβαί-
νω στη μαδάρα μαζί τους και να
χορεύω συρτό χανιώτικο, κάτω
από τους ήχους του βιολιού ή
της λύρας και του λαγούτου.
Κι αυτό με κάνει χαρούμενο.
Αλλά πάνω απ’ όλα με κάνει
υπερήφανο για τον τόπο μου.
CRETE
has been an important
source of inspiration for my
books, especially my village,
Agios Ioannis, in Sfakia Pre-
fecture. I have mentioned Sfa-
kia and my village in 8 of my
18 books, while the narrative
of the first chapter of the book
that I am writing now deve-
lops there, during the 1930s,
and contains many folklore
elements and local speech
idioms.
I love my homeland very
much and I miss it: I miss the
fragrant air, the rich flora, a
walk in the pine trees’ shade,
all the sounds of the forest: the
rustle of the pine tree leaves,
the birds’ chirp, a partridge’s
cackle, a hare’s frightened run,
a snake’s dangerous slithe-
ring. I miss the people I grew
up with and the very clear, full
of stars sky. Briefly, I miss my
region and my village. And if
I spend a few days there, in
my family’s home, every year,
I always feel it’s not enough.
When I write about my vil-
lage in my books, I travel
there mentally, I live with my
heroes, I move with them, I
dance with them to the sound
of the violin, the lyre and the
lute and I feel very happy and,
most of all, I feel proud of my
homeland.
Βιβλίο
Η
Κρήτη έχει παίξει
σημαντικό ρόλο ως
πηγή έμπνευσης για
τα βιβλία μου, και ιδιαίτερα η
επαρχία Σφακίων στον Άγιο
Ιωάννη, όπου γεννήθηκα και
μεγάλωσα. Το χωριό μου κατέ-
χει ξεχωριστή θέση στην καρ-
διά μου. Αποτελεί την Ιθάκη
μου. Έχω αναφερθεί στα Σφα-
κιά και στο χωριό μου σε οκτώ
από τα δεκαοκτώ βιβλία μου.
Και σε αυτό που γράφω τώρα,
ο μύθος στο πρώτο μόνο κεφά-
λαιο εκτυλίσσεται εκεί, τη δεκα-
ετία του 1930, με πολλά στοι-
χεία λαογραφίας και λεκτικούς
ιδιωματισμούς.
Αγαπώ τον τόπο όπου γεν-
νήθηκα και μεγάλωσα. Και
μου λείπει. Μου λείπει πάρα
πολύ. Μου λείπει η αρωματι-
σμένη από την πλούσια χλωρί-
δα ατμόσφαιρα τον καιρό της
ανθοφορίας, μου λείπει το περ-
πάτημα κάτω από τα βαθύσκιω-
τα πεύκα, μου λείπουν όλοι οι
ήχοι της ζωής του δάσους: το
τρίξιμο της κουκουνάρας που
ανοίγει, το θρόισμα των πευ-
ΜΟΥ»
“
C R E T E ,
A N I N S P I R A T I O N
”
«ΚΡΗΤΗ,
Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ
Ο συγγραφέας Γιώργος
Πολυράκης μιλάει για
την ξεχωριστή θέση
της Κρήτης στην καρδιά
και στα βιβλία του.
/
Writer Giorgos
Polyrakis speaks about
his beloved Crete.
Το βιβλίο του Γιώργου Πολυράκη
«∆ικαίωµα στο Αύριο»
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις
Ψυχογιός.
FLICKR/JUSTIN SOVICH
